Szczegóły - Tomografia komputerowa (TK)

Badanie za pomocą tomografu komputerowego jest jednym z rodzajów badań radiologicznych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie. Pacjent umieszczony na specjalnym ruchomym blacie jest przesuwany do wnętrza aparatu. Tam, na specjalnej ramie, dookoła ciała pacjenta porusza się lampa wytwarzająca promieniowanie rentgenowskie. Promieniowanie to, przechodząc przez poszczególne tkanki ciała pacjenta ulega osłabieniu. Stopień osłabienia promieniowania zależy od rodzaju tkanki, np. przechodząc przez kości ulega silnemu osłabieniu, a przechodząc przez powietrze - osłabienie staje się minimalne. Dzięki temu zjawisku można dobrze zróżnicować między sobą poszczególne tkanki w ciele pacjenta. Lampa rentgenowska poruszając się w komorze wokół ciała pacjenta powoduje jego dokładne naświetlanie z każdego punktu wokół jego długiej osi. Tą drogą uzyskuje się możliwość otrzymania na monitorze obrazu wybranej warstwy ciała pacjenta.
W niektórych przypadkach wykonuje się inne badania obrazowe (np. zdjęcia rentgenowskie lub badanie ultrasonograficzne). Wyniki wszystkich poprzedzających badań dodatkowych powinny być dostarczone przed wykonaniem badania tomografii komputerowej.

Z punktu widzenia neurologii, badanie umożliwia ocenę struktur anatomicznych i ewentualnie występujących nieprawidłowości w całym ciele człowieka w płaszczyźnie poprzecznej, a poprzez odpowiednie komputerowe przekształcanie obrazu, także w innych płaszczyznach. Główną zaletą badania w stosunku do innych badań radiologii konwencjonalnej jest możliwość odróżnienia od siebie poszczególnych frakcji tkanek miękkich ustroju. Dodatkowo technika tomografii komputerowej daje możliwość zastosowania jej w tzw. badaniach interwencyjnych. Do takich badań zalicza się biopsję pod kontrolą TK (nakłucie i pobranie drobnej części określonej tkanki dla badania histopatologicznego), drenaż ropnia, itp.
Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza. Trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.

Wskazania do wykonania badania.

W trybie natychmiastowym:
- Podejrzenie udaru mózgu - krwotocznego lub niedokrwiennego,
- Podejrzenie kliniczne ropnia mózgu.
- Uraz głowy i kanału kręgowego.

Pozostałe wskazania uwzględniające patologie centralnego układu nerwowego:
- Podejrzenie nowotworu pierwotnego i wtórnego mózgowia.
- Choroby przysadki mózgowej i oczodołu nie dające się wyjaśnić innymi badaniami.
- Wady wrodzone ośrodkowego układu nerwowego.
- Zmiany naczyniopochodne w mózgowiu.
- Ocena anatomiczna struktur kanału kręgowego.
- Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i przepukliny jąder miażdżystych.
- Choroby kości czaszki, zatok, jam nosa, gardła i krtani.
- Zaburzenia neurologiczne o niewyjaśnionej etiologii.
- Inne.

Przed badaniem nie należy przyjmować pokarmów stałych co najmniej 6 godzin wcześniej.

Informacje, które należy zgłosić badającemu.

Przed badaniem
- Rozpoznana wcześniej alergia lub wystąpienie w przeszłości jakichkolwiek reakcji uczuleniowych na leki lub środki kontrastowe.
- Wyniki wszystkich poprzedzających badań.
- Skłonność do krwawień (skaza krwotoczna)
- w przypadku stosowania dożylnych środków kontrastowych.
- Ciąża.

W czasie badania
Podczas badania pacjent, pomimo zamknięcia w hermetycznym pomieszczeniu, ma ciągłą możliwość kontaktu z badającymi.
W czasie badania pacjent powinien natychmiast zgłaszać:
- Wszelkie nagłe dolegliwości (np. uczucie klaustrofobii).
- Jakiekolwiek objawy po podaniu dożylnego środka cieniującego (duszność, zawroty głowy, nudności).